Zasłużony pilanin patronem ronda

Henryk Kamiński, ur. 25 maja 1930 roku w Ostrowie Wielkopolskim, zm. nagle 22 grudnia 2000 roku w Pile. Inżynier mechanik, nauczyciel, działacz Polskiego Towarzystwa Turystyczno – Krajoznawczego. Syn Stanisława i Zofii Piechockiej. Żonaty od 1956 z Grażyną Marią Zielińską (1933). Ojciec trojga dzieci, córek – Joanny (1957)mgr turystyki, działacz turystyczny i Agnieszki (1972), mgr inż. budownictwa oraz syna Włodzimierza (1960), ekonomisty transportu lądowego, nauczyciela.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

W 1950 zdał maturę w Ostrowie Wielkopolskim; w 1954 ukończył Wydział Mechaniczny Szkoły Inżynierskiej w Poznaniu. Pierwszą pracę, od 3 marca 1954 do 30 kwietnia 1959, podjął na stanowisku głównego technologa Fabryki Obrabiarek w Pleszewie. W 1959 roku został służbowo przeniesiony do Piły. Od 1 września 1962 do 31 grudnia 1975 pracował na różnych stanowiskach w Pilskiej Fabryce Żarówek "Lumen" w Pile. Ustawicznie podnosił swoje kwalifikacje. Był pionierem budowy maszyn lampowych. Zgłosił 13 wdrożonych projektów racjonalizatorskich. Reprezentował "Lumen" w kontaktach technologicznych i wymianie naukowo - badawczej z firmami branży oświetleniowej w Czechosłowacji, Jugosławii, Austrii i w Indiach.

Od 1 stycznia 1976 do 31 grudnia 1977 kierował jako dyrektor Zakładem Gospodarki Mieszkaniowej Wojewódzkiej Spółdzielni Mieszkaniowej w Pile. Jednocześnie został powołany przez Radę Nadzorczą na stanowisko wiceprezesa Pilskiej Spółdzielni Mieszkaniowej Lokatorsko – Własnościowej. Funkcję tę pełnił społecznie. Natomiast po usamodzielnieniu się od 1 stycznia 1978 Pilskiej Spółdzielni Mieszkaniowej, Rada Nadzorcza Spółdzielni uchwałą z 17 stycznia 1978, powierzyła mu funkcję Prezesa Pilskiej Spółdzielni Mieszkaniowej Lokatorsko – Własnościowej. Funkcję pełnił do 31 października 1987, tj. do dnia przejścia na emeryturę.Innym rozdziałem jego życia była praca w zawodzie nauczyciela. Uczył w Szkole Dekoratorstwa i Reklamy w Pile, od 1 września 1962 do 31 sierpnia 1963. Wykładał przedmioty zawodowe w Technikum Mechanicznym w Pile, od 1 września 1964 do 26 czerwca 1979. Był także nauczycielem przedmiotu "praca – technika" w Szkole Podstawowej w Ujściu, od 1 grudnia 1987 do 31 sierpnia 1989.

Był członkiem i działaczem Związku Harcerstwa Polskiego. Do 1962 pracował w ZHP jako instruktor. Jego posłannictwem stała się jednak działalność w Polskim Towarzystwie Turystyczno – Krajoznawczym, do którego należał od 1 lipca 1959 roku. Był prezesem Koła przy Pilskim Przedsiębiorstwie Sprzętu Rolniczego, członkiem Zarządu Oddziału PTTK w Pile w latach 1962-1964, członkiem Oddziałowego Sądu Koleżeńskiego 1964-1967 i prezesem Zarządu Oddziału w Pile w latach 1964 – 2000, do chwili śmierci. Pełnił także funkcje kierownika Pilskiego Ośrodka Programowego PTTK 1993-2000 i wiceprezesa Zarządu Wojewódzkiego PTTK w Pile w latach 1975-1991. Dla podkreślenia jego zasług dla Polskiego Towarzystwa Turystyczno – Krajoznawczego w regionie, Uchwałą nr 2 Zjazdu Oddziału PTTK w Pile z dnia 30 marca 2005 roku, Oddział w Pile nosi jego imię. Za sprawę najważniejszą uznał zapewnienie Oddziałowi własnej, niezależnej bazy lokalowej. Początkowo był to lokal przy ul. 11 listopada, później wspólnie z ZW PTTK przy ul. Ludowej 11, a następnie lokal przy ul. Śródmiejskiej będący własnością Oddziału do dzisiaj. Po likwidacji ZW PTTK i powołaniu Pilskiego Ośrodka Programowego udało mu się uzyskać środki na etat dla pracownika programowego. Był organizatorem wielu imprez turystycznych w których tysiące turystów krajowych uczestniczyło w kolejnych Rajdach Staszicowskich, rajdach - Strażników Ochrony Przyrody i Szlakami Zamków i Pałaców po Ziemi Pilskiej. W 1997 był jednym z organizatorów Ogólnopolskich Dni Turystyki w Pile.