Connect with us

Ludzie

Ogień największym wrogiem lasów

Published

on

Pilscy leśnicy od 15 marca 2021 r. skoordynowali działania, by skutecznie zabezpieczać tereny leśne przed ogniem. W gorączce przygotowań do zasiewów, czy to na polach czy w ogródkach, nie możemy zapominać o tym, że wiosna niesie ze sobą pożary – olbrzymie zagrożenie dla naszego środowiska.

Dla laika na pierwszy rzut oka wydaje się to nieporozumieniem – wiosną – zagrożenie pożarowe? Przecież pożary wybuchają latem, gdy kraj nawiedzają upały i susza. Taka argumentacja jest oczywiście jak najbardziej prawidłowa, pamiętajmy jednak, że najbardziej niebezpieczne są te zdarzenia, na które nie jesteśmy przygotowani.

Wiosenne słońce potrafi ogrzać ziemię, obudzić pierwsze pąki drzew i krzewów, ale sprawia także, że na łąkach i nieużytkowanych polach przesuszają się zeszłoroczne trawy. Tworzy się w ten sposób łatwopalna pokrywa, której wystarczy jedna iskra, aby zapaliła się i bardzo szybko, w niekontrolowany przez nikogo sposób, przemieściła dalej. W ten sposób może powstać jeden z najbardziej niebezpiecznych dla lasu pożarów. Ogień dociera bowiem szerokim pasem, obejmując swoim zasięgiem od razu dużą powierzchnię. Leśnicy do tej pory ze smutkiem wspominają jak sierpniu 1992 r. w Nadleśnictwie Potrzebowice las płonął w tempie 500-1000 ha/godzinę. Był to najszybciej postępujący pożar w powojennej Europie. Na szczęście ubiegły rok był dla nas łaskawy – na terenie RDLP w Pile doszło do 68 pożarów lasu o łącznej powierzchni 7,76 ha. Średnia powierzania 1 pożaru wyniosła 0,11 ha.

Jakie są przyczyny pożarów w lesie?
Podpalenie jest najczęstszą przyczyną powstaniu pożarów lasu stanowi około 37% zdarzeń. Nieostrożność dorosłych i nieletnich to ponad 20 % zgłoszeń, które powstają przez niezgaszone papierosy, zapałki, ogniska, grille, niekontrolowane wypalanie gałęzi czy zabawy z użyciem ognia. Kolejną przyczyną są przerzuty z gruntów nieleśnych, czyli wypalanie łąk i pól, oraz spalanie pozostałości roślinnej. W znacznie mniejszym stopniu, przyczynami pożarów są także: awarie linii energetycznych, wyładowania atmosferyczne oraz transport drogowy i kolejowy (np. poprzez zatarcie łożysk).

Advertisement

Pamiętajmy, że wg prawa „posługiwanie się otwartym ogniem w lesie lub w odległości do 100 m od jego granicy w działalności gospodarczej niezwiązanej z gospodarką leśną dozwolone jest w miejscach uzgodnionych z właściwym nadleśniczym”. Miejsca te są odpowiednio przygotowane przez Lasy Państwowe i zapewniają bezpieczne korzystanie z ognia. Posługiwanie się ogniem w lesie w innych miejscach niż wyznaczone przez nadleśniczego jest zabronione.
Pożar lasu to żywioł drastycznie wpływający na wszystkie ekosystemy. W pożarze giną zarówno duże ssaki, jak i małe niezdolne do szybkiej (jeże, krety, nornice). Giną ptaki gniazdujące na ziemi i ich pisklęta, a także płazy i gady. Ogień zabija pożyteczne owady żyjące w ściółce, niezdolne do lotu, a także pszczoły, mrówki i trzmiele. Zwierzęta, które przeżyją, najczęściej chorują, są osłabione i poparzone.

W jaki sposób leśnicy chronią las przed pożarem?

Niejednokrotnie w lesie np. na spacerze spotkamy się z obiektami budowlanymi wyrastającymi ponad korony drzew. Są to stalowe, betonowe lub drewniane wieże przeciwpożarowe. W pilskich lasach najwięcej jest tych stalowych na których zamontowane są kamery (32 szt.), dzięki którym w okresie zwiększonego zagrożenia pożarowego stale obserwujemy tereny leśne. Leśnicy stale współpracują ze strażą pożarną. Dlatego w każdym z nadleśnictw działa Punkt Alarmowy- Dyspozycyjny. Jest to miejsce do którego spływają wszystkie informacje o pożarze i z którego koordynowane są akcje gaśnicze. Dodatkowo nad naszym bezpieczeństwem czuwają samoloty gaśnicze i samolot patrolowy, wyczarterowany przez pilską dyrekcję. Jednak głównymi filarami ochrony ppoż. w lasach są ludzie, czyli leśniczowie i podleśniczowie. To oni w systemie zmianowym pełnią dyżury w swoich leśnictwach. A po godzinach pracy są w pełnej dyspozycyjności. Ponadto leśnicy wspólnie ze strażakami prowadzą akcję edukacyjno – informacyjną pt. „Stop wypalaniu traw” w ramach której tłumaczą jak ogromny wpływa na powstawania pożarów ma wypalanie traw i ludzka bezmyślność.

A co powinniśmy robić, gdy zauważymy w lesie ogień?

Advertisement

Należy zaalarmować osoby będące w strefie zagrożenia oraz niezwłocznie zawiadomić właściwe służby ratownicze – numery telefonów alarmowych są bezpłatne i czynne całodobowo. Numer 998 – Państwowa Straż Pożarna, Numer Alarmowy to 112. W zgłoszeniu należy podać możliwie najdokładniej gdzie się pali, co się pali i ile się pali (np.: pali się ściółka w starszym lesie iglastym koło parkingu przy drodze asfaltowej za miejscowością X w stronę wsi Y). Można wskazać punkt charakterystyczny otoczenia, jeśli jest taka możliwość, to również pozycję GPS. Poinformujmy, czy występuje zagrożenie dla życia i zdrowia ludzkiego, czy nie widać innych zagrożeń. Podajemy swoje nazwisko i imię oraz numer telefonu jako powiadamiającego o pożarze. Nie odkładamy telefonu do czasu uzyskania potwierdzenia zgłoszenia przez dyspozytora, być może zajdzie potrzeba udzielenia dodatkowych informacji.

Doskonała współpraca ze służbami ratunkowymi, wciąż modernizowany system zabezpieczeń czy coraz nowocześniejszy sprzęt do wykrywania i gaszenia pożarów, nie zastąpią jednak najważniejszego elementu w ochronie przed pożarami: zdrowego rozsądku w posługiwaniu się otwartym ogniem. Nie wypalajmy traw, nie lekceważmy zakazów i nakazów obowiązujących w lesie i pamiętajmy o ciągle aktualnym haśle: ostrożnie z ogniem.

Advertisement
Continue Reading
Advertisement
Click to comment

Leave a Reply

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.

Ludzie

KGW Dziembowo świętowało piękny jubileusz

Published

on

By

fot. FB/UMiG Kaczory

Panie z KGW Dziembowo w towarzystwie zaprzyjaźnionych organizacji oraz władz samorządowych w sobotni wieczór świętowały piękny jubileusz 60-lecia.

Tę znakomitą ucztę dla ciała i ducha rozpoczęła Przewodnicząca Koła Natalia Perz, która przywitała przybyłych gości oraz przedstawiła rys historyczny koła:
„Koło powstało 15 kwietnia 1964 roku z inicjatywy Pani Izabeli Kaźmierczyk, która jako pierwsza pełniła funkcję przewodniczącej. Następnie funkcje te obejmowały kolejno Danuta Gonia, Krystyna Zdanowska i Renata Dorsz. Jak wynika z zachowanych dokumentów najprawdopodobniej w roku 1996 działalność KGW została zawieszona i przerwa ta trwała 9 lat. 8 marca 2005 roku na spotkaniu z okazji Dnia Kobiet zorganizowanym przez sołtysa Jana Kieruja działalność Koła została wznowiona a na przewodniczącą wybrano Panią Marię Renatę Bąkowską, która pełniła tę funkcję do 12 lipca 2016 roku. Po niej funkcję przewodniczącej Koła przejęła Pani Natalia Perz i pełni ją po dziś dzień. Przez te 60 lat działalności koło prężnie funkcjonowało. W 2021 roku Panie wpisały Koło do Krajowego Rejestru Kół Gospodyń Wiejskich
Nie obyło się bez podziękowań. Najważniejsze podziękowania powędrowały do członkiń, których aktualnie jest w kole 43. Panie dostały pamiątkowy list oraz kubek z logiem koła. Specjalne wyróżnienia trafiły na ręce Pań szczególnie zasłużonych dla koła, które są w Kole od samego powstania, mianowicie do: Pani Anieli Rucińskiej, Pani Teresy Zodrow oraz Pani Barbary Strankowskiej oraz do byłych przewodniczących Pani Danuty Goni oraz do Pani Marii Renaty Bąkowskiej.
Podczas uroczystości Burmistrz Miasta i Gminy Kaczory Brunon Wolski złożył Paniom życzenia. Podkreślił jak przez lata działalności Koło Gospodyń Wiejskich w Dziembowie potrafiło zrzeszać mieszkańców. Na ręce przewodniczącej złożył życzenia i gratulacje, a także pamiątkową statuetkę, list oraz bukiet kwiatów. Nie omieszkał również pominąć byłych przewodniczących Koła, które tak wiele do niego wniosły na przestrzeni tych 60 lat.

Continue Reading

Ludzie

Na dworcu PKP w Pile ustawiono tabliczkę przy figurze Świętej Katarzyny

Published

on

By

W piątek przy figurze Świętej Katarzyny na dworcu PKP w Pile zamontowano tabliczkę informacyjną.

Św. Katarzyna Aleksandryjska to patronka polskich kolejarzy.
Urodziła się ok. 282 roku w Aleksandrii w Egipcie. Była córką króla Kustosa. Według tradycji była bogatą i wykształconą chrześcijanką z Aleksandrii, która przyjęła śluby czystości. Poniosła śmierć męczeńską w wieku 18 lat.
W ikonografii św. Katarzyna przedstawiana jest w koronie królewskiej, z palmą męczeńską w dłoni. Jej atrybutami są: anioł, Dziecię Jezus, nakładające na jej palec pierścień jako oblubienicy, filozofowie, z którymi prowadziła dysputę, gałązka palmowa, koło, na którym była łamana, korona w ręku, krzyż, księga, miecz, piorun.
Purpura jest znakiem godności królewskiej, ale oznacza również krew, przez co symbolizuje męczeństwo. Kolor zielony symbolizuje nadzieję, młodość, sprawiedliwość oraz odrodzenie. To kolor przyrody, kolor życia. Oznacza pełne nadziei pielgrzymowanie do domu Ojca.
Kolejarze obrali ją sobie za Patronkę, uważając, że skoro pod kołem męczeńskim nie zginęła – to uchroni też innych od śmierci pod kołami pociągów. Wizerunek świętej widnieje na wielu kolejarskich sztandarach, na wielu dworcach kolejowych są jej kapliczki. Kult świętej Katarzyny jest wśród braci kolejarskiej bardzo żywy.
– Dziękujemy za pomoc w przygotowaniu instalacji: Panu Arkadiuszowi Zielińskiemu, Panu Szymonowi Gutowi, Panu Dariuszowi Peruckiemu, Panu Filipowi Palczewskiemu – mówi Artur Łazowy ze Stowarzyszenia Effata.
Pomnik Św. Katarzyny znajduje się na pilskim dworcu PKP.

Continue Reading

Advertisement
Advertisement